ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ ဆံုးမၾသ၀ါဒမ်ားပါ ..
၁။ တရားအားထုတ္စဥ္ အေရးအႀကီးဆံုးက သေဘာထားမွန္ဖို႔
စိုက္မရႈနဲ႔ ၊ ထိန္းမရႈနဲ႔ ၊
လုပ္မရႈနဲ႔ ၊ ခ်ဳပ္မရႈနဲ႔ ၊
၂။ ျဖစ္ေအာင္လည္း မလုပ္နဲ႔ ၊
ပ်က္ေအာင္လည္း မလုပ္နဲ႔ ၊
ျဖစ္တိုင္း ပ်က္တိုင္းလည္း မေမ့နဲ႔ သိေနရမယ္ ။
၃။ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရင္ ေလာဘ ၊
ပ်က္ေအာင္လုပ္ရင္ ေဒါသ ၊
ျဖစ္တိုင္း ပ်က္တိုင္း မသိရင္ ေမာဟ ။
၄။ ရႈမွတ္စိတ္မွာ ေလာဘ, ေဒါသ, ေသာက မပါမွ ရႈမွတ္စိတ္ျဖစ္မယ္ ။
၅။ ဘယ္လိုသေဘာထားနဲ႔ အားထုတ္ေနလဲလို႔ ျပန္စစ္ေဆးၾကည့္ရမယ္ ။
၆။ ေကာင္းတာလည္း ရႈရမွာပဲ ၊
ဆိုးတာလည္း ရႈရမွာပဲ ၊
၇။ ေကာင္းတာမွ လိုခ်င္တယ္
မေကာင္းတာဆို နည္းနည္းမွ မလိုခ်င္ဘူးဆိုရင္ တရားပါ့မလား ။
၈။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မပါေစနဲ႔
လိုခ်င္တာ မပါေစနဲ႔
ေၾကာင့္ၾကစိတ္ မပါေစနဲ႔
ဒီသေဘာထားေတြ ရႈစိတ္ထဲရွိေနရင္ တရားအားထုတ္လို႔ အဆင္မေျပႏိုင္ဘူး ။
၉။ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္စိုက္ျပီး ရႈေနရတာလဲ
ျဖစ္ခ်င္လို႔၊ လိုခ်င္လို႔၊ ေပ်ာက္ခ်င္လို႔ တခုခု ျဖစ္ေနတတ္တယ္ ။
၁၀။ စိတ္က ပင္ပန္း ဆင္းရဲေနရင္ တရားအားထုတ္တာ တခုခုလိုေနျပီ ။
၁၁။ စိတ္တင္းက်ပ္မႈနဲ႔ တရားအားမထုတ္ႏိုင္ ။
၁၂။ စိတ္နဲ႔ကိုယ္ ပင္ပန္းဆင္းရဲလာရင္
တရားအားထုတ္မႈကို ျပန္စစ္ေဆးၾကည့္သင့္တယ္၊
မွန္ကန္တဲ့ သေဘာထားမ်ိဳး ရွိရဲ႔လား ။
၁၃။ တရားအားထုတ္တယ္ ဆိုတာ သတိ အသိနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနတာ ။
စဥ္းစားေနတာ, ဆင္ျခင္ေနတာ, ေ၀ဖန္ေနတာ မဟုတ္ဖူး ။
၁၄။ လိုခ်င္တဲ့စိတ္ ျဖစ္ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ေတာ့ အားမထုတ္နဲ႔ ၊ ပင္ပန္းတာဘဲ
အဖတ္တင္မယ္ ။
၁၅။ တရားအားထုတ္တဲ့စိတ္က ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ရွိရမယ္ ။
၁၆။ စိတ္ေရာ ကိုယ္ေရာ သက္ေတာင့္သက္သာရွိရမယ္၊
၁၇။ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးတဲ့ စိတ္နဲ႔မွ တရားအားထုတ္လို႔ ရတယ္ ။
၁၈။ တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး
ဘာလာလာ လက္ခံျပီး ေအးေအးေဆးေဆး ၾကည့္ေနတာဘဲ ။
၁၉။ စိတ္က ဘာလုပ္ေနလဲ
ေတြးေနသလား, သိေနသလား ။
၂၀။ စိတ္က ဘယ္ေရာက္ေနလဲ
အတြင္းမွာလား, အျပင္မွာလား ။
၂၁။ သိေနတဲ့စိတ္ ရႈေနတဲ့စိတ္က
ေသခ်ာသိလား, အေပၚယံသိလား ။
၂၂။ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ပံုစံမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနတာ မဟုတ္၊
ျဖစ္ေနတာကို ျဖစ္ေနတဲ့အတိုင္း သိေအာင္ လုပ္ေနတာ ။
၂၃။ အေတြးကို ျပႆနာ မရွာနဲ႔
မေတြးေအာင္ လုပ္ေနတာ မဟုတ္၊
ေတြးရင္ ေတြးမွန္းသိေအာင္ လုပ္ေနတာ ။
၂၄။ အာရံုကုိ ပယ္ရမွာ မဟုတ္ ၊
အာရံုေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ကိေလသာကို သိျပီး (ရႈမွတ္ျပီး) ပယ္ရမယ္ ။
၂၅။ သဒၶါရွိမွ ၀ီရိယ ရွိမယ္၊ ၀ီရိယ ရွိမွ သတိျမဲမယ္၊
သတိျမဲမွ သမာဓိ တည္မယ္၊ သမာဓိ တည္မွ အမွန္အတိုင္း သိမယ္၊
အမွန္အတိုင္း သိလာေတာ့ သဒၶါပိုျဖစ္လာတယ္ ။
၂၆။ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္ကိုသာ သတိထားေနရမယ္၊
အတိတ္ကိုလည္း မျပန္နဲ႔ ၊ အနာဂတ္ကိုလည္း မၾကံနဲ႔ ။
၂၇။ အာရံုက အေရးမႀကီးဘူး ၊
အေနာက္က အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ စိတ္က ပိုအေရးႀကီးတယ္ ၊
ရႈမွတ္စိတ္သာ သေဘာထားမွန္ရင္ အာရံုအမွန္ရမွာပဲ ။
သေဗၺသတၱာ -သတၱ၀ါ မွန္သမွ်၊ ကမၼသကာ -မိမိ၏ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈသည္သာလွ်င္
ကိုယ္ပိုင္ ဥစၥာ ရွိၾကပါတကား...
၁။ တရားအားထုတ္စဥ္ အေရးအႀကီးဆံုးက သေဘာထားမွန္ဖို႔
စိုက္မရႈနဲ႔ ၊ ထိန္းမရႈနဲ႔ ၊
လုပ္မရႈနဲ႔ ၊ ခ်ဳပ္မရႈနဲ႔ ၊
၂။ ျဖစ္ေအာင္လည္း မလုပ္နဲ႔ ၊
ပ်က္ေအာင္လည္း မလုပ္နဲ႔ ၊
ျဖစ္တိုင္း ပ်က္တိုင္းလည္း မေမ့နဲ႔ သိေနရမယ္ ။
၃။ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရင္ ေလာဘ ၊
ပ်က္ေအာင္လုပ္ရင္ ေဒါသ ၊
ျဖစ္တိုင္း ပ်က္တိုင္း မသိရင္ ေမာဟ ။
၄။ ရႈမွတ္စိတ္မွာ ေလာဘ, ေဒါသ, ေသာက မပါမွ ရႈမွတ္စိတ္ျဖစ္မယ္ ။
၅။ ဘယ္လိုသေဘာထားနဲ႔ အားထုတ္ေနလဲလို႔ ျပန္စစ္ေဆးၾကည့္ရမယ္ ။
၆။ ေကာင္းတာလည္း ရႈရမွာပဲ ၊
ဆိုးတာလည္း ရႈရမွာပဲ ၊
၇။ ေကာင္းတာမွ လိုခ်င္တယ္
မေကာင္းတာဆို နည္းနည္းမွ မလိုခ်င္ဘူးဆိုရင္ တရားပါ့မလား ။
၈။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မပါေစနဲ႔
လိုခ်င္တာ မပါေစနဲ႔
ေၾကာင့္ၾကစိတ္ မပါေစနဲ႔
ဒီသေဘာထားေတြ ရႈစိတ္ထဲရွိေနရင္ တရားအားထုတ္လို႔ အဆင္မေျပႏိုင္ဘူး ။
၉။ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္စိုက္ျပီး ရႈေနရတာလဲ
ျဖစ္ခ်င္လို႔၊ လိုခ်င္လို႔၊ ေပ်ာက္ခ်င္လို႔ တခုခု ျဖစ္ေနတတ္တယ္ ။
၁၀။ စိတ္က ပင္ပန္း ဆင္းရဲေနရင္ တရားအားထုတ္တာ တခုခုလိုေနျပီ ။
၁၁။ စိတ္တင္းက်ပ္မႈနဲ႔ တရားအားမထုတ္ႏိုင္ ။
၁၂။ စိတ္နဲ႔ကိုယ္ ပင္ပန္းဆင္းရဲလာရင္
တရားအားထုတ္မႈကို ျပန္စစ္ေဆးၾကည့္သင့္တယ္၊
မွန္ကန္တဲ့ သေဘာထားမ်ိဳး ရွိရဲ႔လား ။
၁၃။ တရားအားထုတ္တယ္ ဆိုတာ သတိ အသိနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနတာ ။
စဥ္းစားေနတာ, ဆင္ျခင္ေနတာ, ေ၀ဖန္ေနတာ မဟုတ္ဖူး ။
၁၄။ လိုခ်င္တဲ့စိတ္ ျဖစ္ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ေတာ့ အားမထုတ္နဲ႔ ၊ ပင္ပန္းတာဘဲ
အဖတ္တင္မယ္ ။
၁၅။ တရားအားထုတ္တဲ့စိတ္က ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ရွိရမယ္ ။
၁၆။ စိတ္ေရာ ကိုယ္ေရာ သက္ေတာင့္သက္သာရွိရမယ္၊
၁၇။ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးတဲ့ စိတ္နဲ႔မွ တရားအားထုတ္လို႔ ရတယ္ ။
၁၈။ တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး
ဘာလာလာ လက္ခံျပီး ေအးေအးေဆးေဆး ၾကည့္ေနတာဘဲ ။
၁၉။ စိတ္က ဘာလုပ္ေနလဲ
ေတြးေနသလား, သိေနသလား ။
၂၀။ စိတ္က ဘယ္ေရာက္ေနလဲ
အတြင္းမွာလား, အျပင္မွာလား ။
၂၁။ သိေနတဲ့စိတ္ ရႈေနတဲ့စိတ္က
ေသခ်ာသိလား, အေပၚယံသိလား ။
၂၂။ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ပံုစံမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနတာ မဟုတ္၊
ျဖစ္ေနတာကို ျဖစ္ေနတဲ့အတိုင္း သိေအာင္ လုပ္ေနတာ ။
၂၃။ အေတြးကို ျပႆနာ မရွာနဲ႔
မေတြးေအာင္ လုပ္ေနတာ မဟုတ္၊
ေတြးရင္ ေတြးမွန္းသိေအာင္ လုပ္ေနတာ ။
၂၄။ အာရံုကုိ ပယ္ရမွာ မဟုတ္ ၊
အာရံုေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ကိေလသာကို သိျပီး (ရႈမွတ္ျပီး) ပယ္ရမယ္ ။
၂၅။ သဒၶါရွိမွ ၀ီရိယ ရွိမယ္၊ ၀ီရိယ ရွိမွ သတိျမဲမယ္၊
သတိျမဲမွ သမာဓိ တည္မယ္၊ သမာဓိ တည္မွ အမွန္အတိုင္း သိမယ္၊
အမွန္အတိုင္း သိလာေတာ့ သဒၶါပိုျဖစ္လာတယ္ ။
၂၆။ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္ကိုသာ သတိထားေနရမယ္၊
အတိတ္ကိုလည္း မျပန္နဲ႔ ၊ အနာဂတ္ကိုလည္း မၾကံနဲ႔ ။
၂၇။ အာရံုက အေရးမႀကီးဘူး ၊
အေနာက္က အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ စိတ္က ပိုအေရးႀကီးတယ္ ၊
ရႈမွတ္စိတ္သာ သေဘာထားမွန္ရင္ အာရံုအမွန္ရမွာပဲ ။
သေဗၺသတၱာ -သတၱ၀ါ မွန္သမွ်၊ ကမၼသကာ -မိမိ၏ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈသည္သာလွ်င္
ကိုယ္ပိုင္ ဥစၥာ ရွိၾကပါတကား...
ေအးခ်မ္းစြာ တရားအားထုတ္ရင္း ၿငိမ္းေအးေသာ စိတ္ကေလးမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစ ..
No comments :
Post a Comment